29/11/10

A Porta nos Cines Duplex de Ferrol

29/11/10 2
Hola a todos.


Este mércores día 1 de decembro ás 20:30 proxéctase "A PORTA" nos Cines Duplex de Ferrol. ¡Entrada Gratuita!

A curtametraxe acompañará á pelicula "EL INCREIBLE HOMBRE MENGUANTE" que proxectará en versión orixinal, e englóbase dentro do ciclo Outono de Cine que se está levando a cabo tódolos mércores nos Duplex. Eu non vin a película nunca pero ten moi boa pinta, un traballo de Jack Arnold de 1957 na que un home que ten que aprender a sobrelevar os problemas que lle acontecen ó reducirse o seu peso e tamaño, un filme de serie B "para reflexionar sobre el sentido de la existencia" (Miguel Ángel Palomo: Diario El País). Isto promete.



Estades todos invitados a vir e pasar un bo anaco vendo una boa peli e de paso unha das nosas últimas curtas. E antes de que me esqueza, gracias a Pablo Porteiro por lembrarse de nós para estos ciclos de cine e ánimo para seguir adiante con eles. Para quen non poida ir e non vise a curta sabedes que está á vosa disposición en http://www.gaitafilmes.com/.


---------------------------------

Ademais, cambiando de tercio, estamos moi contentos xa que onte foi a entrega de premios do concurso Lugo10 para promoción da muralla, de Lugo e da provincia e por fortuna e bo traballo de Andres Goteira, a curta "DOUS/DÍAS/DICEN" de GaitaFilmes resultou gañadora. Felicidades a Andrés, Laura, Natalia, Miguel, Roberto, Adri, López, Pepe... e a todos os que colaboraron na causa. Ah! e noraboa tamén a David Taboada premiado na sección de cancións do mesmo concurso.


Noticia en El Progreso

25/11/10

Dous/días/dicen

25/11/10 2
Estrea universal da nova curta de GaitaFilmes, dirixida por Andrés Goteira e protagonizada por Natalia Vega, Miguel Freire e Roberto Bartolome, feita ex profeso para o concurso Lugo10, pero agora tamén para ti!!


¿como se chama o choio este? Dous/días/dicen

¿onde a estrean? en www.gaitafilmes.com

¿cando a podo ver? A partires do domingo 28


Xa sabes, non o dubides, estás invitado a pásarte pola alfombra vermella de GF para ver esta historia de amor sen contemplacións e de paso podes pedirte unha tapa na web.


O domingo 28 ----->>> Dous/días/dicen ------>>>> en www.gaitafilmes.com


Graciñas!

5/11/10

Gaitafilmes

5/11/10 2

Son xa máis de 6 anos intentando facer un oco neste mundo facendo as cousas á nosa maneira, dende a periferia, dende abaixo e con unha máxima: a humildade.

Agora estreamos nova web, totalmente remodelada, entra e compróbao... as curtas, os clips, novas e a nova sección onde adquirir produtos de Gaitafilmes para axudarnos a poder comprir un soño: facer unha lungametraxe... un brinco a quen sabe onde... un viaxe de dous anos...

VISITANOS!!!!

www.gaitafilmes.com

2/11/10

Diego Vasallo - Canciones en ruinas

2/11/10 4
Hoy ha salido el nuevo disco de Diego Vasallo, Canciones en ruinas, y mañana voy a por él, no veo el momento de ponerlo a sonar y empaparme de todo lo que recita, ya tengo mi sesión de introversión favorita, la que este espléndido artista me regala en cada albúm, con cada palabra que sale de su boca.

Noticia EFEEME

27/9/10

El precio de las palabras

27/9/10 0

Escribía mis recuerdos
en las hojas de un cuaderno,
dudas que me perturbaban
en líneas de tinta muda.

Escribía mis rencores,
mis desdichas, mis amores,
lo que quise convencer
y lo que dejé de bueno.

En mis momentos dulces
junto a las frías nieves,
con el gris de cada invierno,
entre mieles y veneno.

Con los colmillos afilados
de la vieja inspiración,
deshonré mis honorarios
y adelanté mi perdición.

Vendí mi alma al diablo
por palabras con pasión,
por las mieles que probara
mi paladar de catador.

Ahora tengo el alma abierta,
partida en dos por la mitad,
sigo anclado a una cuneta
e igual que ayer he de llorar.

Hoy es noche, siempre eterna,
y el puñal de mi canción,
en el mercado de los sueños
sigue pagando tres por dos.

11/9/10

Extras GaitaFilmes

11/9/10 0
Pois estes son algúns dos contidos extra que metimos na proxección M de Cine, unha parte das entrevistas á xente do pobo "A Mala Noticia" e tamén a primeira intervención dos presentadores/nubes con chiste incluido... en pouco tempo veremos se é factible ofrecer ainda algo máis, pero todo se andará.



7/9/10

Son do silencio

7/9/10 0
Despois de colgar en youtube a primeira parte das entrevestas do M de Cine correspondente á sección "A mala noticia", acábase de subir ó mundo virtual a primeira curtametraxe-experimento deste 2o10 de GaitaFilmes. Unha curta con grandes planos e fotografía, claras evocacións e un gran surtido suxerencias ó espectador, foi presentada no propio M de Cine en Meira niguén mellor que o propio Goteira para definila, esperamos que vos guste:


"Curta experimental grabada en terras de Meira con xente de Meira. Esta curta nace co simple feito de experimentar cousas novas e facer probas coa nova cámara adquirida ( CANON 550D ). Curta basada radicalmente en cousas do director DAVID LYNCH, chegando incluso a copiar algún dos seus detalles que no seu día me encandilaron."

"SON DO SILENCIO" - ANDRES GOTEIRA from Andres Goteira on Vimeo.

5/9/10

Un verán GaitaFilmes

5/9/10 2
Pois si, despois de unha fascinante experiencia de 10 meses de estudiante Erasmus en Genova, na provincia italiana da pasta ó pesto e da focaccia, chégase de novo a Galicia (hai un mes e medio) e síntome con ganas e forza para seguir adiante con proxectos persoais e grupais que consiguen que teña un formigueo na barriga.

Este verán, ó pouco de chegar, GaitaFilmes gravamos en Ribadeo, na seccion A Toda Mecha pertencente ó OFestivalON, a curtametraxe A Porta, con tan boa fortuna que resultamos premiados e ademais vivimos unha experiencia fantástica rodeados de un gran ambiente coa xente da organizacion e o resto dos participantes. A repetir para o ano próximo. Réstame dicir que A Porta esta escrita e dirixida pola alma mater de GF, Andrés Goteira, producida por Ana García, Laura Doval e Suso López, tamén tivemos a enorme fortuna de poder contar coa presencia da actriz galega Pilar Pereira que fixo que a curta acadase un puntiño máis.

Prensa:
http://ofestivalon.com/es/archives/617
http://elprogreso.galiciae.com/pdf_files/03082010vivir_2.pdf
http://www.lavozdegalicia.es/lugo/2010/08/02/0003_8644781.htm
http://www.cineytele.com/noticia.php?nid=30698
http://www.festivaleo.com/?p=1570

Unhas semanas mais tarde chegaba o momento de preparar a proxección M de Cine (velaquí o video publicitario: http://www.youtube.com/watch?v=l90B4bFqY5I ) e GaitaFilmes e a asociación cultural M de Meira superamos infinidade de problemas ata conseguir facer realidade unha fermosa terceira edición ó aire libre que será recordada pola gran afluencia de público (mais de 200 persoas) e polas boas vibracións que tivemos todos esa noite. Penso que tamén será recordada coma a edición na que o día antes roubaron a gran lona-pantalla de proxección de 70m2 que M de Meira mercara para a ocasión e que non puidemos disfrutar.


Estamos pensando en facer una sorpresa para dentro dun tempiño relacionada con esta terceira edición de M de Cine, na que se proxectaron curtas de GaitaFilmes, Gang films e outros realizadores galegos, todo de forma desinteresada... pero xa informaremos cando sexa oportuno.

Deixovos tamén unha entrevista realizada a Andrés Goteira en O Progreso:

http://elprogreso.galiciae.com/pdf_files/17082010terracha_2.pdf

Hai un pouco acabo de enterarme ademais que A Porta será presentada posiblemente en Ferrol (cando teña mais datos xa o farei saber) e tamén en A Coruña por cortesía de Mr Misto Films e xunto con outras curtas, será na Plaza de Azcarraga o venres 17 de setembro a partires das 22h. Correspondendo ó ciclo de curtametraxes Cine 10, mentras nós nos sentímos encantados e afortunados de compartir cartel con curtas nacionais e internacionais de tanto nivel, invitamos ós amigos coruñeses a pasarse polas proxeccións.

http://www.laopinioncoruna.es/coruna/2010/08/31/plaza-azcarraga-vuelve-recibir-festival-cortos-cine/415309.html

http://www.elmundo.es/elmundo/2010/08/30/galicia/1283188285.html

---------------------------------------------------------------------

Así funciona o leit motiv dun mesmo, tratando de non estarse quieto, así como despois do verán e co comezo do curso outras motivacións fan que a barriga siga a dar tumbos, pode tratarse de reflotar Bluesomes e Pistolas, de encamiñar o proxecto poético-gráfico, de continuar adiante coa aventura GaitaFilmes, de bicicletas, cancións...

Que teñades todos unha boa semana

10/8/10

Rendir cuentas con Dios

10/8/10 1
Al dejar de andar los días
en un abismo abrasador,
ligo mi fe a una mentira
al rendir cuentas con Dios.

Cuentas que no debo contar,
listas que odio demasiado,
poco a poco empieza el baile,
¿cuántas muescas portaré?

Tantas como, de menguante,
noches negras al atardecer,
dos y diez, y muchas otras,
como palabras tiene la voz.

Al rendir cuentas con Cristo,
cara a cara con el juez,
recuento todos los pecados
junto al bombeo de mi sien,

en mil ciénagas oscuras,
en los desiertos y llanuras,
donde un humano importa
lo que un gusano desvariado;

en el huir de mis pecados
juro decir toda la verdad,
pero escondo mil pasajes
a quien ya sabe lo que hay:

mis desdichas, mis aldrajes…
mi viejo y triste caminar,
como os he contado un día,
de nada sirve ahora llorar.

Es la hora y en mi mundo
amanece un sol de miedo,
ya se oyen los murmullos
de aquel que puede más que yo.

31/7/10

Falta tiempo que perder

31/7/10 0
Hoy no hay más que tiempo,
pero falta tiempo que perder...

tiempo de contar las palabras y escribir,
de llegar forzado al último tren.

Entre tantos segundos,
oscuros, la función se acaba
y el telón hace guiños a su propia labor.

Ahora no quedan más que milagros
que noquean a los más brillantes,
descalzos y sabios,
mascullando blasfemias a un amor.

Divididos mis rencores,
mis brebajes de cantor,
dedicando el tiempo al aire
que al menos es un buen postor.

30/6/10

Amoríos

30/6/10 0
¡Amoríos!

Xa hai silveiras que escorren
e a auga vai camiño da casa,
chega miúda e doente,
¡coma lóstrego na noite!

Daquela entra nos ósos e na testa,
ata deixarse ir salgada polos ollos…

- ¿E seica choramos?

- Todos choramos polos amoríos.

13/6/10

Vox Dei - Ritmo y blues con armónica

13/6/10 0
Una joya...

8/6/10

Júbilo eterno

8/6/10 0
Muchas personas llenas de júbilo
no comprenden tan dichosa actuación;
juntaron, pues, sus manos para rezar,
mas yo no lo lograba ni sentía tal júbilo,
me faltaba tacto, me sobraba intención, buena intención…

El viento parecía haberme acusado,
mentí y me mentiste,
cual dos amantes mal amaestrados,
las constelaciones se empezaron a romper,
las estrellas cada una por su lado corriendo,
todo iba a empezar a salir mal.

Han cambiado muchas cosas en nuestra gozosa vida,
grandes superficies de recuerdos vertebrados,
controlados por el mismo personaje de mis pesadillas,
el que no me deja tocarte, el que se viste con harapos.

Hace muchos años me entregué a ti
en cuerpo y alma, me columpiaba en tus manos,
me guardabas un sitio preferente en tu atalaya,
pero todo se revuelve y cambia…
atravesando historias,
recordando penas,
se moja la chispa
y se apaga la llama.

Sufrimos entre espejismos de corazones drogados,
de camisas sin botones, sin ojales, ni rayas…
Aun estoy a tiempo de recordarte extraña,
de extrañarte toda,
desnuda en mi cama,
sonriente como un hada…

Os regalo mis malos momentos antes de olvidarlos,
os recuerdo que me olvidaré de los duros tragos,
de las noches desoladas y de las lágrimas vertidas.

Momentos de locura, sólo en tu atalaya,
sentado en dos sillas, como si estuvieras tú,
han pasado muchos años y el tiempo ya no es oro,
se apagó tu luz, el cariño sigue vivo, incesantemente vivo.

3/6/10

Sólo un cambio de rumbo

3/6/10 1
Encontrar la piel a mis costuras,
rajarla en dos y recoger el alma,

cambiando las monturas
mientras paso página,
mi empresa oscura
hacia la nueva savia.

Encontrar la piel a mis costuras
y dejar tirada la coraza en la arena,

mudándome el pellejo
sin rastro de dudas,
mientras miro al cielo
dejar caer su lluvia.

Ya sé que no es cierto,
que no puedo ser otro,
sólo es un cambio de rumbo
mientras paso página.

28/5/10

Un camino que no fue corto ni sencillo

28/5/10 0
La esperanza poca y
el alma loca de miedo,
y tú siempre con la virtud,
con la virtud por bandera.

Tras doce infiernos
a los que sobreviviste,
y tu corazón tan sincero,
sinceridad que asusta.

Con más de un destino,
sufrido, más vecino a un destierro...

Destinado a lidiar cada soplo
de un camino que no fue corto ni sencillo.

Tu esperanza, gigante...
Tu camino, virtud...

24/5/10

El látigo y la despedida

24/5/10 0
La corriente del viento llevó tus sueños,
Señor, infinitamente cruel es tu destino,
el purgatorio de ilusiones y el castigo
de una chiquilla de plumaje etéreo.

Destinos truncados por la realidad
que el mar se lleva a sus entrañas,
tu siempre quisiste ser locuaz
y la mirada de la despedida te engaña;

y aunque loca fue tu espera, grotesca,
y el camino pedregoso como una pared,
hubo un guiño hacia la piel verdadera
que el sentimiento se encargó de romper.

Del látigo que fuerte te hizo sentir
no quedan más que llagas en mi sien,
y la melodía que juntos aun podemos oír
es un espejismo de lo que hicimos bien.

Como gris es nuestra mirada,
vieja y fría esta nuestra palabra,
de amores que dejaron senderos
y sucumbieron ante los celos.

Sal de mi vida,
cual rosa lejana,
cual potestad,
cual luna creciente
que brilla en el alba.

Intenta bailar,
con lindos luceros,
con pasos ligeros,
con ese navegar
de fuertes veleros.

Y fatal es el presente que nos acompaña
junto a la esquina cuando descansas,
cuando la calle sigue callada y casta,
cuando la mañana está empezando a salir.

Puedes volver a germinar tus sueños
y que las palomas sean blancas de nuevo,
puedes cambiar tu papel en la historia
y ver de nuevo luz en tu memoria.

Pero ya no hay más caminos abiertos
que nos puedan volver a llevar,
el ayer es un lejano campo de minas,
de estepa que no se deja cruzar.

Si no lo puedes comprender,
intenta siquiera olvidar que existió,
vístete de largo, píntate y serénate;
convierte tu oscuridad en silencio.

Cuando te levantes cada madrugada,
no llores por lo que no siento yo,
no mires siempre la página marcada
del cuento que escribimos juntos.

20/5/10

Giro de Italia 2010. La primera mitad.

20/5/10 0

Llevamos 10 días de Giro, de una carrera que siempre sorprende, por belleza, por recorrido, por sabor e historia. Estos primeros días parecían inofensivos, o por lo menos no parecían decisivos, sin embargo la realidad es otra: las caídas en los Países Bajos, las cronometradas, el agua, el Terminillo y el etapón de ayer en l'Aquila han hecho de estos días una de las mejores carreras de tres semanas que recuerdo, y eso que no he podido seguir en directo todo lo que me gustaría. Los actores no eran las grandes estrellas del Tour, exceptuamos a Basso, Sastre y Evans, pero están demostrando que son unos magníficos corredores, haciendo de etapas transitorias un verdadero escaparate de cual es la solución del ciclismo: el ataque, la épica, los piques, las emboscadas... lo contranatural... además el clima también está poniendo las cosas difíciles y dando un punto más de espectacularidad.

Hasta ayer Vinokourov era un líder sólido, que rasguñaba y mordía en cada momento, arañando segundos contra el crono y en los montes evidenciando que es un corredor diferente y luchador como pocos, Evans se dejaba ver mucho, como queriendo demostrar quien es el máximo favorito, el Campeón del Mundo, Basso y Nibali formaban una pareja fortísima y bien avenida, respaldada por el equipazo que posee Liquigas. En los sprints se ha destacado Tyler Farrar, por delante de los favoritos Greipel y Pettachi. Además Cunego, Garzelli, Scarponi y Karpets estaban con las escopetas cargadas... pero esto era hasta ayer, hasta que una fuga de 50 corredores puso patas arriba este Giro sacando al grupo donde viajaban los 10 primeros casi 13 minutos, una fuga bajo el diluvio, una etapa digna de recordar y de analizar en las escuelas de ciclismo, además y por fortuna podemos decir que los españoles fuimos los grandes beneficiados del día David Arroyo es segundo de la general casi 2 minutos por detrás del flamante líder Richie Porte (un joven corredor australiano que está viviendo un Giro glorioso, con una etapa y ahora con el liderato) y se puede considerar el primero de los favoritos, después, en la 4 plaza a casi 4 minutos de la maglia rosa está Xavi Tondo y Carlos Sastre ha vuelto a meterse en la pomada y está octavo a 7 minutos, los dos del Cervelò se sitúan también como aspirantes a todo, junto al trío de españoles también Efimkin, Gerdemann y Wigginspueden decir mucho en este Giro. Pero ojo con otros semidesconocidos (para mi, claro) que están entre los primeros, quien sabe lo que pueden hacer los Kiserlovski, Agnoli, Didier y Bakelants, si están donde están es que son buenos... y fijaos lo buena que ha sido la fuga que los favoritos hasta ayer están entre 10 y 13 minutos, distancia todavía salvable que los obligará a saltar al ataque en cuanto puedan, lo que promete un grandioso espectáculo.

¿Sabéis lo mejor? Todavía quedan los platos fuertes del recorrido (Zoncolán, Plan de Corones, Mortirolo, Gavia...), estad atentos todos los días a la pantalla del televisor porque en este Giro no hay etapas aburridas, no existe el tedio ni la desidia.

Os dejo unas fotos de cuando fuimos a Novi Ligure a ver el final de etapa, una etapa que ganó escapado Pineau con un increíble final con el pelotón a 50 metros de los escapados:








6/5/10

Gaita Filmes desperezase cedo en 2010

6/5/10 3
Hola a todos,

O traballo de Gaita Filmes encabezado na persoa de Andrés Goteira comeza a desperezarse neste 2010, pricipalmente debido a unha primeira curta ou experimento (primeira parte dunha posible triloxía lúdico-mística) que esta sendo grabada estos días pola comarca de Meira...






Tamén nos últimos tempos vimos de participar no Festival de Cortos de Sada, no que nos contentamos con ser seleccionados, coa produccion do ano pasado "O Paquete". E estamos traballando igualmente nas opcións de participar en outros concursos e mostras.

De onde queira que sexa sempre procuramos coller unha pouca mais de ilusión e uns poucos folgos, porque todo isto faise dende dentro, dende a suor... esa é a semente do noso traballo, de cada un dos que formamos parte destre proxecto e de cada un dos que en cada momento concreto, nos bota, nos botou e nos botará unha man.

Podedes estar ó tanto das grabacions e do día a día de GaitaFilmes en Facebook...

E non dudes en visitar a nosa web: www.gaitafilmes.com para saber mais sobre nós...

Bo fin de semana a todos!!


3/5/10

Astuta liebre

3/5/10 1

Aspera y desesperada

mi mirada
cuando me huyes...

¡astuta liebre!
¡astuta sien!

Quien te libere
será quien de
morderte el alma
y quedar saciado
de amor por siempre.

22/4/10

Discografía selecta. Etapa 4. Bunbury, Quique González y Ariel Rot

22/4/10 1
Discografía selecta tratará hoy de Enrique Bunbury, Quique González y Ariel Rot, tres nombres fundamentales en la música en castellano y en la historia del rock en nuestro país... porque sí, Quique ya lo es también.


Comenzamos con el maño y su flamante nuevo disco Las Consecuencias (EMI - 2010). Enrique Bunbury se ha marcado un disco acústico e íntimo, potente por momentos pero sobre todo inspirado y lleno de buenas canciones, con todo en su justa medida. Da la sensación de que encontramos a un Bunbury más humano y más calmo, más pequeño al fin y al cabo, aquel que de verdad me gusta, lejos de los tiempos en los que era solo una fachada en este disco vuelve a mostrarnos su corazón y sus debilidades... y siempre he creído que escribe mucho mejor así. Es un disco casero, lleno de guitarras acústicas, de arreglos sutiles y acertadas percusiones; las letras desprenden halos autobiográficos y mucha... mucha paz. Poniendo pegas diré que la portada es, para mi gusto, lo más feo (pero en general las suyas no me gustan) y la puesta en escena me temo que será demasiado teatral (¡Si su música e interpretación se defienden solas perfectamente!), sin embargo se irá a conquistar las américas de una forma mucho más sencilla sencilla. Quizás no sea una obra maestra y nunca será Dylan ni Cohen, quizás nunca superará Pequeño, pero este curso ha aprobado todas las asignaturas con muy buena nota.



---------------------------------------------------------------------------------



El segundo en cuestión es Quique González un tipo que lleva creyendo en su forma de hacer las cosas toda la vida, que los tiene bien puestos y que no se cansa de escalar puestos en la memoria musical colectiva a base de buenas canciones y buenos directos. Daiquiri Blues (Independiente - 2009) es quizás un disco con demasiadas canciones, por momentos muy bueno y en otros tal vez un poco tedioso, pero predominan excelentes canciones marca de la casa, como la propia Daiquiri Blues o Un arma precisa, letras carnosas y melodías sugerentes nos empapan y nos trasladan a su mundo de historias casuales y amores vendidos al mejor postor, decoradas todas ellas con la cremosidad a la que nos tiene acostumbrados últimamente. Tengo que reconocer, que Avería y redención no lo escuché mucho, que no me enganchó, pero volveré a él porque visto lo visto seguro que me había perdido algunos cuentos muy bonitos, cosa que no pienso hacer con Daiquiri Blues, muy aconsejable.



---------------------------------------------------------------------------------


El disco de Ariel Rot todavía esta calentito, Solo Rot (Warner - 2010) ha salido hace solamente dos días pero gracias a su pagina web se pueden escuchar las canciones (aunque no completas). La verdad es que estoy harto de las ediciones especiales con vídeos, versiones, documentales y demás (¡un disco es un disco!), y es cierto que tampoco me gusta nada el título del álbum, pero no dejan de ser detalles sin importancia al lado de las sinceras canciones que siempre nos trae Ariel, además esta vez es un disco lleno de rock, con mucha garra y muy inspirado, que no os engañe el single porque el resto es una sucesión de disparos certeros que me hacen preguntarme por qué el Sr. Rot no está situado a la altura de los más grandes de este país en cuanto a cantidad de éxito (¡talento le sobra!), por qué en su Argentina natal es un artista minoritario y por qué nunca podrá vender la cantidad de discos que se llevan a la saca Bunbury, Calamaro, Fito o Sabina... quizás sea el precio que se paga por ser siempre uno mismo, por ser uno de los músicos más honestos, sino el que más. Aunque no me guste su título ni su formato yo sí que me compraré el disco... por qué merece mucho la pena.



---------------------------------------------------------------------------------

Llegados a este punto uno se pregunta, ¿Por qué estos tipos no están el lo más alto de las listas de ventas? Se trata de canciones buenas, bonitas y directas... algo falla ahí adentro y creo que esta jodido de cojones, con perdón.


PD: Además tenemos nuevo disco de Jorge Drexler, "Amar la trama", que aún no he podido escuchar en demasía pero que también pinta muy bien, la sorpresa positiva del disco "Aviones" de Pereza, lo nuevo de Silvio Rodríguez, "Segunda cita" (capítulo aparte este hombre: siempre maravilloso) y en breve también lo nuevo de Jaime Urrutia, que veremos como veremos como se la banca. En fin, mucha tela que cortar para quien quiera ejercer de sastre.


15/4/10

Bob Dylan e Fabrizio de André

15/4/10 3
Uno ha fatto la canzone originale tanti anni fa, l'altro una versione mano a mano con Francesco de Gregori che é fantastica. Comunque vi lascio i due video e cosi guardate il tributo de de André a Dylan sulla originale... come potrebbe essere anche a Cohen e a Brassens. Si vi piace direi di cercare la traduzione delle canzoni e trovare il suo senso.

Buona giornata a tutti!



3/4/10

Carlos Bau

3/4/10 1

Tiña unha débeda pendente con Carlos Bau, un fantástico cantautor coruñés que hai pouco tempo vén de gañar con total merecemento o premio á mellor canción en galego coa composición"Nada". Non é un galardón calquera é, seguramente, o premio mais importante que pode recibir institucionalmente unha cancion na nosa lingua ano tras ano, entregado pola "Academia de las artes y las ciencias de la música".


A verdade é que da un gusto enorme ver que xente sinxela e traballadora, pero artísticamente profunda e aínda por riba amiga consigue ir cumplindo os seus soños. Alegrámonos todos e de paso aprendemos unha gran lección: non se debe desanimar, hai que confiar nun mesmo, no propio traballo e na desbocada pasión.

Felicidades Carlos!

Que vaia todo ben!




PD: Ollo, que tamén ten o verbo fácil diante dun Teatro Calderon cheo de personalidades e grandes artistas.

22/3/10

Adela en el carrusel

22/3/10 1
No deja de ser mi estrofa favorita de un tema precioso.

Adela en el más allá
es una estrella clandestina que ilumina los despojos de amor.

El sólo quiere mirar
la calesita de los sueños que se fueron y ya no volverán.

13/3/10

Figúrate!

13/3/10 3
Bueno, creo que vou poñer o manos libres no facebook e no blog durante uns dias, ou o piloto automatico, que agora haiche moito hacker disposto a botar unha man... quizais me poida partir pola metade, pero nunca dou atopado o medio!
En fin, que nos espera moita Toscana, Lazio, Galicia, Germania e Suissa... de 5 fillos, 4 mulleres! figúrate!

PD: Bo San Pepe ós compañeiros de fatigas! logo nos vemos!

7/3/10

"La Vela Puerca" y "No Te Va Gustar"

7/3/10 0
Había escuchado hablar mucho de ellas, me las habían aconsejado mucho, muchos... y hace poco (desde que internet no es una quimera) he podido comenzar a escuchar cosas de ellos, quizas no sea mi estilo más fuerte, pero reconozco que me han gustado bastante y creo que quien sea más de fusión y ritmos calientes le ven a encantar. A mí? Puede ser, tiempo al tiempo...

Con todos vosotros La Vela Puerca y No Te Va Gustar, dos estandartes del rock uruguayo desde hace ya más de diez años:










PD: Hoy he descubierto otros uruguayos que tienen muy buena pinta, se lllaman Buenos Muchachos... echad un vistazo!

Salud y buena semana a todos!

16/2/10

Algùns poemas que comezan por A

16/2/10 2
A desaparición da burra

Nin se sabe nin se pregunta
sobre esta historia cotiá:

Pasou que na terra da Xusta,
canda festa de San Xoán,
desapareceu unha burra
deixando ciscado no chan
o rabo e mailas pezuñas.


A estrada no ar

Collín folgos ó lembrar
os soños cos que medrei,
collín impulso e carreira…
collín, se cuadra, demais.

Agora aínda estou no ar
e non sei onde baixarei…
¿será no alto ou na beira?
¿será de fronte ou de pé?


A fame

Levo sede
enriba do peito,
e os chanclos roídos
de tanta fame.

Levo auga nos ósos
e o traballo feito,
coma os meus ancestros,
¡férveme a sangue!


A gran cidade morre


O pobo protéxese
da cidade xigante,
a vila loita
contra toda diócese,
e Deus mediante
non esmorecerá,
nin se dobregará,
polos seus principios,
polos seus finais.

O pobo agoniza
e a vila sofre,
fai xa mais dun século
que a gran cidade morre.


A Loba

De ti aborrezo o xeito
no que falas sempre del,
agora que tamén sofres…

coma nós…

¡aborrézote igual!

Por algo que nunca fixo
ou aquilo que non che dixo,
hoxe, o que ten dentro, ferve.

i eu…

¡aborrézote igual!

Ferve tamén polo seu fillo,
polas fillas e o vello camiño.
Hoxe que me volves á mente…

como non…

¡aborrézote igual!


A serra

Era noite pechada de inverno,
daquelas de moito arrepío,
o ceo cuspía xeada
e o vento ceibaba asubíos.

Eu sentíame soio e choraba,
non sei se de medo ou de frío,
ata os lobos me ouveaban ás costas
i eu nin me movía do sitio.


A teima

Non hai un paso mais
que non queira dar,
ó teu carón, á túa beira…

e quizais non che pida nada
mais hoxe déixame teimar
mentres ollo a túa mirada.

12/2/10

Paris Joel nos muestra "Recetario"

12/2/10 2

Paris Joel, cantautor de Sada, lleva unas semanas presentandonos su nuevo y siempre muy interesante trabajo: "Recetario". Su nueva colección de canciones irónicas, hilarantes, íntimas, a veces duras, otras suaves... Sin pelos en lengua, como nos gusta.


Esta semana se puede escuchar el tema "Ajedrez" aqui: www.myspace.com/parisjoel

Podeis, además, estar al tanto de los demás temas del disco, uno por semana, y de muchas más cosas en su blog: http://parisjoel.blogspot.com/ porque, como diría Albert Pla, no sólo de rumba vive el hombre...


No dejeis de escucharlo... un saludo y buen finde a todos!

PD: Conciertos de fin de semana:

  • Este viernes (hoy) actúa César de Centi en el Pub María Bonita (Avd. del Puerto). 21:30h. Entrada gratuita.
  • El sábado Paris Joel con la Leiro's Band en el Pub El Canalla (Puerto de Sada). 22:30h. Entrada libre.

4/2/10

Lucio Battisti

4/2/10 2
Grande Lucio Battisti! un verdadeiro clásico!!

Si viaggiare...




Grazie Angelo per ricordarmi a questo grande uomo! ci vediamo nella sera di Zena! hehe!

30/1/10

No soy de ti ni un soplo

30/1/10 3

No soy de ti ni un soplo,
y lloras...

No soy de ti ni un soplo,

y gritas...

¡Pero es verdad,
no soy de ti ni un soplo!

¿Es que no me entiendes?

No soy, de ti, ni un soplo,
no soy digno de ello,
ni de un poco de aire
que salga de tu cuerpo.


24/1/10

Obrero de sentimientos

24/1/10 3
Obrero de sentimientos

Creo en el cielo y en la paz, creo encontrarme tuerto,
siento un dolor interno que no me deja caminar,
vivo en la noche, en la fiesta, en el amanecer…
soy un loco de montañas abruptas sin conocer.

Me deshago en halagos, y por no hacer, nada hago;
vago soy y seré, y mientras pienso, trabajo,
trabajo en el papel, en el lápiz y en el pincel de punta fina,
quisiera ser obrero de sentimientos y por eso lo intento.

Y paso la vida y paso el tiempo, intentando cosas,
costeando vicios y calmando fuegos, de corazón lo intento.
Si la noche más cruda quiere saber que es de mí
puede preguntar a gritos al eco de un bar abierto.

Oigo a la gente hablar, entender de tantas cosas,
sin leer un solo libro, sin tener pies ni cabeza,
cabeza que en la frente tenga dos o más dedos,
cabeza que no se rompa por pensar de otra manera.

Pero sigo creyendo que hubo paz y había cielo,
indefensos de cualquier índole, física o mental,
de locura transitoria, parálisis permanente,
en una vida sin contemplaciones, en un ocaso temporal.


17/1/10

Discografía selecta. Etapa 3.

17/1/10 1
Hola a todos, hoy me dio por retomar una sección que tenía un poco abandonada, esa que hablaba de discos mostrando un pequeño aperitivo de cada uno de ellos, la tercera muestra de la

Discografía selecta tratará de Loquillo y de Deriva:

Del primero no soy muy aficionado y siempre escéptico con sus trabajos, del segundo (Rafa Berrío, Amor a Traicion...) soy seguidor fiel y convencido, que incluso trata de convencer a los demás.

Sin embargo Loquillo a veces me sorprende gratamente y le tengo que devolver los honores, el disco en cuestion es Bamoral (DRO - 2008) (cierto, fue muy bien tratado por la crítica, es fácil aconsejarlo), un disco compacto, potente, sincero... y elegante, por supuesto que también es elegante. Y para muestra un botón:









Lo de Rafa Berrío ya es cuestión de respeto máximo, de él conozco solamente el disco Amor a traición del grupo homónimo y el presente Harresilanda de Deriva (2005), y siempre me ha parecido uno de los grandes olvidados del panorama musical Español, un poeta maldito pero de etiqueta, un crooner vasco que invita a pasear lácidamente por sus canciones, canciones todas ellas marcadas por una delicadeza, elegancia y lírica sublimes.



A falta de canciones para poder reproducir os dejo un video y ademas os dejo también el enlace a la página de Rafa Berrío donde podeis descargaros algunas de las canciones del disco: http://www.rafaberrio.com/



Espero que os gusten los discos, que tengais todos una buena semana y que la música no pare.

15/1/10

Ós de fóra

15/1/10 5
(Dedicada a todos os que veñen de fóra pensandose mellores, mais intelixentes e mais sabios, a todos aqueles turistas que nunca unha horta viron a ainda teñen narices a explicarlles ós avós como se fai un enxerto o se trasplantan os tomates... a aqueles que sempre aproveitan pra criticar e que amañan en dúas faladurias a vida da casa, do pobo, da rexión ou do país. Que aqui non lles privamos de nada, pero que tampouco nos quenten a cabeza, que non temos gana de leria.)

Ós de fóra

Poden vir, poden falar,
poden, xa ora, vender e comprar,
poden, se queren, rir sen parar…

Pódense ir, poden voltar,
pode ser, pra eles, coser e cantar,
poden, con sorte, quedar no verán…

¡Agora! se veñen
mexar polos mais,
¡poden leva-las
sen vi-las buscar!

¡Poden! ¡poden!

¡e non han poder!

8/1/10

Allos e cebolas

8/1/10 1

Onte vin un gandeiro na porta dun pleno…
levaba as maus limpas
de recoller esterco con elas!

Do mesmo xeito un vello cacique…
levaba as maus cochas
de roubarlles ós pobres!

Cadanseu entrou
por unha das portas
e nin se miraron ós ollos.

Xa mo dicía o bo do Sinesio:

“non hai que xuntar allos con cebolas.”

 
◄Design by Pocket, BlogBulk Blogger Templates Blogger Styles